Hazine Sandığı
Bugün mozaik müzelerinin en büyüğü olma onurunu Gaziantep Zeugma açılınca elinden kaçıran Tunus mirasının mücevheri Bardo müzesindeyiz.
Önce eski Bardo resmi ve
Bardo müzesi karşılaması.
Müze çeşitli bölümler halinde sunu yapılacak şekilde dizayn edilmiş. Bunu müze broşüründen öğrendim. Biz içeri girdiğinizde nerden nasıl başlasak diye bir parça düşündük açıkçası. Broşürde yazılanın aksine ziyaretçilere yol gösteren bir sistematik yok gibi görünüyor. Bir ara baktım mozaiklerin üzerinde dolaşıyoruz. İnanamadım. Hatta Fatma Şahin'in kulaklarını çınlattım. Görevli gence dedimki bunlar sonradan mı yapıldı. Hayır Bizans mozaiği bunlar dedi. Ama üzerinde yürüyoruz dedim. Elini salladı şöyle: Problem yok. Evet yürüyoruz dedi. Şaşırdım kaldım.
İlle de Türk filmi çevirir karşıdan karşıya nazire yaparız.
Eski Tunus evlerinden örnekler ve arkeolojik buluntular mozaiklerle birlikte sergileniyor.
Müzede Prehistorik dönemden başlayarak Kartaca, El Jem, Sousse gibi Unesco mirasındaki yerlerden, o topraklarda egemenlik sürmüş her uygarlık ve dönemden örnekler sunuluyor. Bardo Tunis'a çok yakın küçük bir kasaba ya da mahalle tam ne olduğunu çözemedim. Eski Tunis Beylerinden Muhammed beyin eski hareminde, Tunus mirasının korunması için 1885'te Alavi müzesi kurulmasına karar veriliyor. 19. yüzyıl yapımı konut 1888 yılında o günün Tunus Beyi Ali Bey tarafından açılıyor. Açıldığı dönemde halk, müzenin ancak küçük bir kısmını ziyaret edebiliyormuş. 1705 ten 1956 daki bağımsızlık ilanına kadar politik gücün merkezi olan konut bağımsızlık ilanından sonra artık Alavi müzesi değil Ulusal Bardo müzesidir. İlk bakışta, müzeye ilk girişte nerde bahsedilen tarihi konut derken birden bire eski binanın içinde olduğumuzu fark ediyoruz. Bağlantı ustalıkla yapılmış. 2009-2012 yılları arasındaki yenileme ve genişleme çalışmaları sonucu müzenin ana kapısı yepyeni bir binanın gövdesinde yer almış. Müzenin tarihi bir binada kurulu olduğunu önceden bir yerlerde okumazsanız sürpriz yaşamanız işten değil.
Önce eski Bardo resmi ve
Bardo müzesi karşılaması.
Müze çeşitli bölümler halinde sunu yapılacak şekilde dizayn edilmiş. Bunu müze broşüründen öğrendim. Biz içeri girdiğinizde nerden nasıl başlasak diye bir parça düşündük açıkçası. Broşürde yazılanın aksine ziyaretçilere yol gösteren bir sistematik yok gibi görünüyor. Bir ara baktım mozaiklerin üzerinde dolaşıyoruz. İnanamadım. Hatta Fatma Şahin'in kulaklarını çınlattım. Görevli gence dedimki bunlar sonradan mı yapıldı. Hayır Bizans mozaiği bunlar dedi. Ama üzerinde yürüyoruz dedim. Elini salladı şöyle: Problem yok. Evet yürüyoruz dedi. Şaşırdım kaldım.
Müzede Prehistorik dönemden başlayarak Kartaca, El Jem, Sousse gibi Unesco mirasındaki yerlerden, o topraklarda egemenlik sürmüş her uygarlık ve dönemden örnekler sunuluyor. Bardo Tunis'a çok yakın küçük bir kasaba ya da mahalle tam ne olduğunu çözemedim. Eski Tunis Beylerinden Muhammed beyin eski hareminde, Tunus mirasının korunması için 1885'te Alavi müzesi kurulmasına karar veriliyor. 19. yüzyıl yapımı konut 1888 yılında o günün Tunus Beyi Ali Bey tarafından açılıyor. Açıldığı dönemde halk, müzenin ancak küçük bir kısmını ziyaret edebiliyormuş. 1705 ten 1956 daki bağımsızlık ilanına kadar politik gücün merkezi olan konut bağımsızlık ilanından sonra artık Alavi müzesi değil Ulusal Bardo müzesidir. İlk bakışta, müzeye ilk girişte nerde bahsedilen tarihi konut derken birden bire eski binanın içinde olduğumuzu fark ediyoruz. Bağlantı ustalıkla yapılmış. 2009-2012 yılları arasındaki yenileme ve genişleme çalışmaları sonucu müzenin ana kapısı yepyeni bir binanın gövdesinde yer almış. Müzenin tarihi bir binada kurulu olduğunu önceden bir yerlerde okumazsanız sürpriz yaşamanız işten değil.
Eski binanın kendisi kadar eski banyosu ve
evin eski sahibi Sadık Beyin, dekorasyonu Türk ve İtalyan etkileri taşıyan müzik odası.
Tavan süslemeleri müthiş.
Bu başka bir odanın tavan süslemesi.
Restorasyonda olan bir salona biz hiç bir teklif yapmadan, hatta o odanın farkında bile değilken gizlice girebileceğimiz ve fotoğraf çekebileceğimiz söyleniyor. Peki kim söylüyor. Müze görevlisi. Bahşiş almak için yaptıkları numaraya uygun olarak salona girdik, inceledik.
Zamanın yeterli olduğuna kanaat getirmiş olmalılar ki çabuk çabuk diye dışarı çıkmamız istendi. Tam bahşiş vermek için çantamı açmak üzereyken çabuk çabuk nidalarından etkilenip oyunun parçası oluverdik ve yakalanmamak için kaçtık. Şimdi düşünüyorumda çok komik. Oyuncular başarılıymış.
Binanın ortalarına denk gelen mozaik tabanlı salonun alt katı evin eski sahibinin kabul odası.
Kartaca galerisi adlı üst katın tavanları İtalyan Barok stili imiş.
Üst katta Bizans, Roma dönemi buluntuları görme olanağı elde ediyoruz.
Mozaiklerin her biri birer şaheser. Çok büyük ve ayrıntılı panoları yerlerinden nasıl bozmadan söküp getirebilmiş, duvarlara asabilmişler inanılır gibi değil. Gerçekten ayrıntılarıyla, minicik minicik taşlarıyla muhteşem eserler.
Cap Bon bölgesinde Demnada bulunan bir vaftiz havuzu.
Zeytinin kardeşi üzüm. Siyahı beyazı bir arada.
Sirene direnç gösteren Ulises önündeyim.
Virgil esin perileri yanında ayet yazıyormuş.
Eksik parçaları olan mozaikler yanında eksiği olmayanlar o kadar büyük ve güzel ki inanamadım.
Yapımda kullanılan taşlar Antakya mozaik müzesindekilerden çok daha küçük gibi geldi bana. Hafızam yanıltıyor olabilir elbette. Çok güvenmemek gerek.
evin eski sahibi Sadık Beyin, dekorasyonu Türk ve İtalyan etkileri taşıyan müzik odası.
Bu başka bir odanın tavan süslemesi.
Restorasyonda olan bir salona biz hiç bir teklif yapmadan, hatta o odanın farkında bile değilken gizlice girebileceğimiz ve fotoğraf çekebileceğimiz söyleniyor. Peki kim söylüyor. Müze görevlisi. Bahşiş almak için yaptıkları numaraya uygun olarak salona girdik, inceledik.
Zamanın yeterli olduğuna kanaat getirmiş olmalılar ki çabuk çabuk diye dışarı çıkmamız istendi. Tam bahşiş vermek için çantamı açmak üzereyken çabuk çabuk nidalarından etkilenip oyunun parçası oluverdik ve yakalanmamak için kaçtık. Şimdi düşünüyorumda çok komik. Oyuncular başarılıymış.
Binanın ortalarına denk gelen mozaik tabanlı salonun alt katı evin eski sahibinin kabul odası.
Kartaca galerisi adlı üst katın tavanları İtalyan Barok stili imiş.
Üst katta Bizans, Roma dönemi buluntuları görme olanağı elde ediyoruz.
Mozaiklerin her biri birer şaheser. Çok büyük ve ayrıntılı panoları yerlerinden nasıl bozmadan söküp getirebilmiş, duvarlara asabilmişler inanılır gibi değil. Gerçekten ayrıntılarıyla, minicik minicik taşlarıyla muhteşem eserler.
Cap Bon bölgesinde Demnada bulunan bir vaftiz havuzu.
Zeytinin kardeşi üzüm. Siyahı beyazı bir arada.
Sirene direnç gösteren Ulises önündeyim.
Virgil esin perileri yanında ayet yazıyormuş.
Eksik parçaları olan mozaikler yanında eksiği olmayanlar o kadar büyük ve güzel ki inanamadım.
Yapımda kullanılan taşlar Antakya mozaik müzesindekilerden çok daha küçük gibi geldi bana. Hafızam yanıltıyor olabilir elbette. Çok güvenmemek gerek.
Çıkışta güvenlik görevlisinin izniyle eski binanın fotoğrafını çektim. Uzaktan olunca sorun yok ama yakından çekmeye izin yokmuş.
Rica edince biri merdivende benim fotoğrafımı çekti.
Asıl izinle çekilen fotoğraf burada. Kapıdan avluyu çektim. Kimbilir belki de numaradır yasak demeler falan. Kimbilir ben çok kıymetli biriyimdir yasak falan ne demek aaaa...Hiç olur mu öyle buyrun Ayşanımm.
Rica edince biri merdivende benim fotoğrafımı çekti.
Asıl izinle çekilen fotoğraf burada. Kapıdan avluyu çektim. Kimbilir belki de numaradır yasak demeler falan. Kimbilir ben çok kıymetli biriyimdir yasak falan ne demek aaaa...Hiç olur mu öyle buyrun Ayşanımm.
Giriş 11 Dinar. İlave olarak strese girmeden fotoğraf çekebileyim diye bir dinar verdim.
.jpg)
Vermeseydim bi şey olmazdı. Soran eden yok ama ben böyle rahat ettim.
Vermeseydim bi şey olmazdı. Soran eden yok ama ben böyle rahat ettim.
Panoda müzenin ziyaret gün ve saatleri yazıyor.
güzel bir yazı olmuş elinize sağlık..
YanıtlaSil